Nederland verbetert dit jaar zijn beoordeling in Hernieuwbare Energie van laag naar gemiddeld. Het markeert geen verandering in de andere categorieën: laag in broeikasgasemissies, gemiddeld in energieverbruik en hoog in klimaatbeleid.

In de indicator Nationaal Klimaatbeleid scoort het land als gemiddeld. Voor de EU ETS-sectoren (energie-intensieve industrie, raffinaderijen en afvalverbrandingsinstallaties) geldt sinds 2021 een minimumprijs voor CO2-uitstoot, die stijgt tot 2030. De CCPI-experts juichen dit instrument toe omdat het een sterk prijssignaal afgeeft voor 2030, wanneer het minimum € 125 per ton CO2 zal bedragen. De experts merken echter op dat het tempo van de algehele emissiereductie meer dan moet verdubbelen, vergeleken met recente reducties, om de nationale doelstellingen te halen. Bovendien wordt het gebruik van steenkool voor elektriciteitsproductie tegen 2030 verboden, volgens een wet uit 2019. Tegen die tijd wil de regering 75% hernieuwbare energie bereiken.

De experts merken op dat er een krachtig beleid is gevoerd om zonne- en offshore wind te stimuleren, maar beperkingen van het elektriciteitsnet belemmeren de ontwikkeling van grootschalige fotovoltaïsche zonnevelden. Verder erkennen de experts dat nieuwe gebouwen geen aardgas meer mogen gebruiken voor verwarming. Bovendien moeten gemeenschappen plannen opstellen over hoe de toekomst van koolstofarme verwarmingssystemen eruit zal zien. Nederland is van plan om in 2030 1,5 miljoen (van de 7 miljoen) woningen te verwarmen met aardgas. De experts betwijfelen echter of dit doel kan worden bereikt met het huidige beleid.

Na een baanbrekende uitspraak van het Hooggerechtshof in 2019 die emissiereducties tegen 2020 verplicht stelde, vonden er verdere klimaatgeschillen plaats. Dit keer klaagde een milieu-ngo de Royal Dutch Shell Corporation aan wegens het schenden van onder meer haar zorgplicht volgens de Nederlandse wet. In mei 2021 heeft de Rechtbank Den Haag een broeikasgasemissiereductie opgelegd van 45% (ten opzichte van 2019) in 2030, inclusief eigen emissies en eindgebruikemissies (inspanningsverplichting).

Volgens het Wereldnatuurfonds (WWF) weerspiegelt de score de vertraging die gedurende meerdere jaren is opgelopen. Ons land slaagde er tussen 2014 en 2019 niet in om de uitstoot te verlagen, en de dalingen die in 2020 werden waargenomen, zijn vooral te danken aan de pandemie en de lockdownmaatregelen.